Ζητείται οδοντίατρος για βοηθός σε οδοντιατρείο

Απαραίτητα προσόντα : Πτυχίο ΑΕΙ, ηλικία έως 32 ετών, εξοικείωση με τους υπολογιστές (Windows, Office), καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας, προϋπηρεσία, ευχέρεια επικοινωνίας, ευελιξία, πνεύμα συνεργασίας.

Καθήκοντα : αποστείρωση - απολύμανση χώρων & εργαλείων, διαχείριση αρχείου ασθενών και γραμματείας.

Αποστείλατε βιογραφικό.

( δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Χρυσή Ευκαιρία", στις 13 Ιουλίου 2001 )

Απίστευτο κείμενο, αλλά και ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικό μίας νοοτροπίας που φαίνεται να κυριαρχεί. Μία νοοτροπία που δεν έχει ενδοιασμούς να ζητήσει από έναν αρχιτέκτονα να πάει να δουλέψει στην οικοδομή, από έναν ναυπηγό να γίνει σερβιτόρος ή από μία γυναίκα γιατρό από χώρα της ανατολικής Ευρώπης, να εργασθεί σε ινστιτούτο μασάζ.

Μία νοοτροπία που δεν σέβεται 20 χρόνια δύσκολων σπουδών, πολλής προσπάθειας, πίεσης, θυσιών και ανάλογων προσδοκιών. Που δεν αναγνωρίζει ότι εκτός από προσόντα, κάθε άνθρωπος διαθέτει μία προσωπικότητα, που έχει μεγαλύτερη αξία από τις επιμέρους δεξιότητές του.

Ξέρετε, το πρώτο σκαλοπάτι υποτίμησης είναι να είσαι Οδοντίατρος και να σε μεταχειρίζονται ως βοηθό Οδοντιάτρου. Το αμέσως πιο κάτω σκαλοπάτι είναι να σε θέλουν για βοηθό σε Οδοντιατρείο.

Αν προσέξετε τη διατύπωση του κειμένου, θα δείτε ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δύο. Άλλωστε η αναφορά των καθηκόντων που παρατίθεται φανερώνει ότι η θέση αφορά κάτι μεταξύ βοηθητικού ιατρικού προσωπικού και γραμματέως.

Το πλέον χαρακτηριστικό όμως είναι το άρωμα που αναδύεται από αυτό το κείμενο. Μετά από μία πλούσια σειρά απαιτήσεων, μήπως αντιληφθήκατε κάπου να αναφέρεται τί προσφέρεται σε αντάλλαγμα όλων αυτών;

Όχι. Αυτό φαίνεται να μην έχει σημασία. Σαν να θέλει ο συντάκτης του κειμένου να εκπέμψει ένα μήνυμα, ότι μέσα από αυτή τη θέση μπορείς να προσφέρεις, αλλά όχι να έχεις απαιτήσεις. Ίσως η αναφερόμενη ευελιξία να σημαίνει διασταλτική ερμηνεία καθηκόντων και το πνεύμα συνεργασίας να υπονοεί υποχωρητική συμπεριφορά.

Είναι μία γενικότερη τάση της οικονομίας τα τελευταία χρόνια, να ζητά από τους ανθρώπους στο όνομα μίας αξίας που ονομάζεται ανταγωνισμός, να προσπαθούν όλο και περισσότερο για να εξασφαλίσουν όλο και λιγότερα.

Θυμάστε ένα πολιτικό σύνθημα που έλεγε " Όχι στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο " ; Σήμερα θα πρέπει να το αναπροσαρμόσουμε και να λέμε " Όχι στην εκμετάλλευση Οδοντίατρου από Οδοντίατρο ".

Και κάτι τελευταίο ως υστερόγραφο. Θέλω να εκφράσω μία απορία που έχω, γιατί θα σκάσω αν δεν την πω..

Ανθρώπινο είναι, πείτε ότι μία μέρα ο γιατρός νοιώσει μία έντονη επιθυμία να φάει μία ζεστή τυρόπιτα. Ποιος από το προσωπικό νομίζετε ότι θα πεταχτεί μέχρι το φούρνο να την πάρει ;