Στο διαδίκτυο κάθε ιστοσελίδα μπορεί να λειτουργήσει ως ένα αυτόνομο μέσο ενημέρωσης. Το θέμα είναι όμως ότι όσο αυξάνονται οι ιστοσελίδες, τόσο μειώνεται ο μέσος όρος των δυνητικών επισκεπτών τους.

Σκεφθείτε να είχατε από το τηλεχειριστήριο της τηλεόρασής σας τη δυνατότητα να επιλέξετε ανάμεσα σε 100.000 τηλεοπτικούς σταθμούς. Το πιο πιθανό είναι ότι μετά από κάποια διερευνητική περίοδο, μόνοι σας θα περιορίζατε τις επιλογές σας σε λιγότερους από 100. Σε διαφορετική περίπτωση, ένας φυσιολογικός άνθρωπος που θα επιχειρούσε, όχι να παρακολουθήσει προγράμματα από 100.000 κανάλια, αλλά να κάνει ζάπινγκ ανάμεσα σε αυτά, μετά από κάποιες ώρες θα έπεφτε στο έδαφος με επιληπτικούς σπασμούς.

Και μη νομίσετε ότι οδοντιατρικά κείμενα μπορείτε να βρείτε μόνο στα ιστολόγια και στους ιστότοπους των συναδέλφων (που θα γίνουν κάποια στιγμή όσοι και οι συνάδελφοι ή ακόμα περισσότεροι).

Εκτός από μία σειρά συναφών φορέων από τον ευρύτερο χώρο της υγείας, όπως κέντρα υγείας, νοσοκομεία, επιστημονικές εταιρείες, εταιρείες παραγωγής προϊόντων στοματικής υγιεινής, κ.α. που θίγουν οδοντιατρικά θέματα, υπάρχει και άλλη κατηγορία φορέων, άσχετων προς το χώρο της υγείας, που κατά μία αδαή και άπληστη προσέγγιση του φαινομένου του διαδικτύου  πιστεύουν ότι μπορούν και θέλουν να τα κάνουν όλα.

Ιστότοποι εφημερίδων, περιοδικών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, πολυθεματικά ιστολόγια και ιστότοποι για τη γυναίκα, τον άνδρα, το παιδί, τους εφήβους, την οικογένεια, δήμοι, κοινότητες, νομαρχίες, ασθενείς, άνθρωποι που κάνουν κάποιο άλλο επάγγελμα, αλλά είχαν παιδικό απωθημένο να γίνουν γιατροί αλλά και πολλοί άλλοι, μπαίνουν στον πειρασμό να συμπεριλάβουν μία ενότητα περιεχομένου ή μεμονωμένα κείμενα με θέματα υγείας.

Το διαδίκτυο έχει ηλικία 20 ετών, ωστόσο μοιάζει να περνά τη φάση που οι άνθρωποι δεν το αντιμετωπίζουν ως ώριμο εργαλείο, αλλά ως ένα παιχνίδι διερεύνησης των δυνατοτήτων και του προορισμού του.

Όταν ένας συνάδελφος αποφασίσει να καθίσει και να γράψει ένα επιστημονικό κείμενο για το διαδίκτυο, σχετικά με οποιοδήποτε οδοντιατρικό θέμα, ακόμα κι αν δεν ανατρέξει σε καμία πηγή, αλλά απλώς κάνει μία καταγραφή των σκέψεων και των γνώσεών του γύρω από αυτό, πόσο διαφορετικό νομίζετε ότι μπορεί να είναι το αποτέλεσμα από τα δεκάδες χιλιάδες κείμενα που ήδη υπάρχουν στο διαδίκτυο για το ίδιο θέμα;

Δεν έχετε παρά να το διαπιστώσετε και μόνοι σας. Επιλέξτε ένα οδοντιατρικό θέμα, κάντε μία αναζήτηση και αρχίστε να διαβάζετε τα κείμενα. Μετά τα πρώτα 10-20 που θα διαβάσετε, θα διαπιστώσετε ότι όλα τα επόμενα αναπαραγάγουν πληροφορίες που έχετε ήδη διαβάσει.

Λογικό δεν είναι; Στην υποθετική περίπτωση που όλοι οι οδοντίατροι του κόσμου έγραφαν στην ίδια γλώσσα ένα κείμενο για την ουλίτιδα, πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι αυτά τα 1.000.000 έγγραφα; Ίσως να διέφεραν στο ύφος, αλλά από την άποψη των αναφερόμενων πληροφοριών σε τί ποσοστό θα μπορούσαν να διαφέρουν μεταξύ τους;

Μα τότε, τι νόημα και χρησιμότητα έχουν εκατοντάδες χιλιάδες κειμένων για το ίδιο θέμα, που έχουν τις ίδιες πάνω-κάτω πληροφορίες και διαφέρουν μεταξύ τους μόνο στις λεπτομέρειες;

Τα επιστημονικά οδοντιατρικά κείμενα είναι ασφαλώς χρήσιμα και αξίζει τον κόπο οι οδοντίατροι να αφιερώσουν χρόνο, διάθεση και τις ικανότητές τους για τη συγγραφή τους. Το θέμα είναι να μη σκέφτεται και να μη δρα ο καθένας μόνο για τον εαυτό του. Να μην εξαντλεί τη δημιουργική του διάθεση με το να γράφει ευκαιριακά όπου θέλει, ότι θέλει και όπως θέλει.

Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε κορεσμό του διαδικτύου με ατομικές συγγραφικές προσπάθειες, ασυντόνιστες, μικρές, αποσπασματικές, ατελείς και πολλαπλώς επικαλυπτόμενες.

Ασφαλώς μπορούν και είναι ελεύθεροι να το κάνουν. Πλάι όμως σε αυτό το ρεύμα μπορεί να αναπτυχθεί, όπως ήδη συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια σε άλλες χώρες, και ένα ρεύμα συστηματικής προσπάθειας.

Ο οδοντιατρικός συγγραφέας του διαδικτύου μπορεί να συνεργαστεί με το σύνολο των συναδέλφων του που αντιλαμβάνονται το μέσο με ανάλογο τρόπο, να εκπονήσει projects μεγάλα, άρτια και μακρόπνοα, για τα οποία θα εργαστεί με μεθοδικότητα. Θέλετε παραδείγματα τέτοιων σημαντικών σχεδίων εργασίας; Η δημιουργία μίας ελληνικής Dentipedia και ενός Οδοντιατρικού Λεξικού.

Αντί να αυτοσχεδιάζει ο καθένας για τον εαυτό του και να αναπαραγάγει μονότονα τα πλέον τετριμμένα οδοντιατρικά θέματα με τα οποία κατακλύζεται το διαδίκτυο, μπορεί να γίνει συντάκτης μίας ευρείας ομάδας συγγραφής, που θα αναλάβει με οργανωμένο τρόπο να καλύψει, στα πλαίσια μίας ελληνικής οδοντιατρικής εγκυκλοπαίδειας ιστού, το σύνολο των θεμάτων που θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν το ευρύ κοινό.

Το ξέρουμε ότι ο έλληνας προτιμά να έχει κάτι ολότελα δικό του, έστω και μικρής αξίας, παρά να έχει ένα μικρό μερίδιο σε κάτι μεγάλο, στη δημιουργία του οποίου συνετέλεσαν πολλοί.. Το να συμπεριφερθεί αντίθετα προς αυτή τη ..φυσική ροπή του είναι σίγουρα μία πρόκληση. Μα μήπως και το διαδίκτυο δεν είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της εποχής μας;