|
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να καταθέσω μία
εντελώς προσωπική άποψη, που όμως έχω την
εντύπωση ότι εκφράζει την πλειονότητα όσων
σπουδάζουν ή έχουν σπουδάσει αυτή την
ειδικότητα :
Η ειδικότητα της Στοματικής
και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής είναι
μοναδική σε ομορφιά. Το βιώνει κανείς όσο
περισσότερο μυείται σε αυτήν. Ο δρόμος όμως
για την απόκτησή της είναι τρομερά δύσβατος
και το σπουδαιότερο ατελείωτος.
Γι' αυτό
όποιος ενδιαφέρεται, πριν ακόμα αρχίσει να
ψάχνει το κέντρο που θα την σπουδάσει, ίσως
θα πρέπει να αφιερώσει λίγο περισσότερο
χρόνο για κάτι πολύ πιο σημαντικό. Να δει
εάν μπορεί να συμβιβαστεί και να πορευθεί
με τον τρόπο ζωής που "εκείνη"
υποδεικνύει.
Με τα παραπάνω δεν έχω τη διάθεση να φοβίσω
κάποιον υποψήφιο, αλλά θεωρώ ότι πρέπει να
θέσω την εμπειρία μου στα υπ' όψιν αυτού που
καλείται να λάβει μία τόσο σημαντική
απόφαση. Γι' αυτόν δε που τελικά το
αποφάσισε έχω να πω ότι επέλεξε την πιο
όμορφη ειδικότητα.
Όσον αφορά την ευκολία ή δυσκολία
ανταπόκρισης στις απαιτήσεις ενός τέτοιου
προγράμματος, η φύση της ειδικότητας -
χειρουργική σε έναν περιορισμένο σε
προσπέλαση χώρο (στοματική κοιλότητα), σε
συνδυασμό με το σύνολο τόσων ευαίσθητων
ζωτικών οργάνων (πρόσωπο, τράχηλος), την
καθιστά από μόνη της δύσκολη.
Εάν συνεκτιμήσει κανείς τη διαφορετική
γλώσσα, αλλά περισσότερο, κατά τη γνώμη μου, τη διαφορετική νοοτροπία, τότε η δυσκολία
γίνεται ακόμα μεγαλύτερη.
Το πώς αντιμετωπίζει ο καθένας τη ζωή στις
ΗΠΑ είναι ένα θέμα που επιδέχεται πολλές
και διαφορετικές απαντήσεις. Πιστεύω ότι
εάν κάποιος έχει κύριο μέλημά του ένα πολύ
καλό επίπεδο σπουδών, που όμως συνεπάγεται
θυσίες στην προσωπική του ζωή, δεν θα
αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα.
Εξάλλου
εμείς οι Έλληνες έχουμε να επιδείξουμε μία φοβερή
προσαρμοστικότητα στις όποιες δύσκολες
καταστάσεις, οπότε δεν νομίζω ότι είναι
σοβαρό πρόβλημα η όντως διαφορετική ζωή της
Αμερικής, η οποία σε καμία στιγμή δεν μπορεί
να σταθεί δίπλα στην ποιότητα ζωής που
έχουμε στην Ελλάδα. Ίσως και γι' αυτό μόνο
το λόγο να αξίζει κανείς να ζήσει ένα
διάστημα στο εξωτερικό.
Η αποδοχή μου από το πανεπιστήμιο κάθε άλλο
παρά εύκολη ήταν αφού όπως προανέφερα
προσφέρεται μία θέση κάθε 4 χρόνια για μη-Αμερικανούς
οδοντιάτρους. Με τη βοήθεια του Θεού όμως
όλα πήγαν καλά και τώρα βρίσκομαι στο 2ο
έτος της ειδικότητας.
Γενικά σε όλα τα
πανεπιστήμια, περίπου 6-8 μήνες πριν από την
έναρξη του ακαδημαϊκού έτους γίνεται η
επιλογή των υποψηφίων, αφού προηγηθεί
συνέντευξη τόσο με τους καθηγητές της
ειδικότητας, όσο και με τους ειδικευόμενους.
Η συνέντευξη αυτή έχει περισσότερο
χαρακτήρα αξιολόγησης του χαρακτήρα και
της διάθεσης του υποψηφίου, παρά τα
μαθητικά του προσόντα (αυτά έχουν
αξιολογηθεί από τα βιογραφικά που έχουν
σταλεί πριν).
Στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ δίνεται πολύ
μεγάλη σημασία στο περιποιημένο και
επιμελημένο παρουσιαστικό των υποψηφίων,
όπως και στην κοινωνικότητά τους.
Τελειώνοντας θα ήθελα να εφιστήσω την
προσοχή στους υποψηφίους στην επιλογή του
σχολείου. Χρειάζεται να λάβει κανείς υπ' όψη
του το κόστος όχι μόνο του προγράμματος,
αλλά και του επιπέδου ζωής στην περιοχή που
βρίσκεται αυτό, όπως επίσης να υπολογίσει
και έξοδα που τυχόν δεν έχουν προβλεφθεί,
όπως βιβλία (τα οποία είναι πολύ ακριβά) κ.α.
που θα προκύψουν στην πορεία. Ειδικά όμως οι
διαφορές από πολιτεία σε πολιτεία είναι
πολλές φορές τεράστιες.
Όλα αυτά όμως έπονται. Προέχει η
σημαντικότερη και πιο δύσκολη απόφαση. Αυτή
της αναγνώρισης και του σεβασμού των
απαιτήσεων της ίδιας της ειδικότητας.
|
